ตัวแทน R. Matenokey Tingbanการชนะการเลือกตั้งในไลบีเรียในระดับที่ใหญ่ขึ้นนั้นขึ้นอยู่กับการยึดมั่นในเทศมณฑลที่มีคะแนนเสียงสูง เช่น เทศมณฑลนิมบา ซึ่งตัวแทนจาก Tingban (เขต 9, Nimba) ยกย่อง
Brumskine ซึ่งเป็นคู่แข่งตัวฉกาจในการชิงตำแหน่งประธานาธิบดีได้เลือกคู่ชิงของเขาจาก NimbaCounty แล้ว Harrison Karnwea ได้รับเลือกให้เป็นรองผู้ถือมาตรฐานของ Brumskine ไม่ถึงสองเดือนหลังจากที่เขาลาออกจากพรรค เขาสัญญาว่าจะส่งมอบเคาน์ตีให้กับ Brumskin
Tingban ทำหน้าที่
เป็นประธานร่วม – การเรียกร้องและคำร้อง; กรรมการธรรมาภิบาลและการปฏิรูประบบราชการ – คมนาคม ที่ดิน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเขาอาจไม่ใช่ชื่อครัวเรือนในมอนเตร์ราโดเคาน์ตี แต่เชื่อกันว่าเขามีอิทธิพลอย่างมากในนิมบาและตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งมีรายงานว่าเขามีโครงการพัฒนาหลายโครงการที่กำลังดำเนินอยู่อย่างไรก็ตาม ชะตากรรมของเขาในการเป็นเพื่อนร่วมรบกับโบไกนั้นอยู่ในขอบเขตของประธานเซอร์ลีฟอองตัวเนต ซาเยห์Antoinette Monsio Sayeh เข้ารับตำแหน่งปัจจุบันในฐานะผู้อำนวยการฝ่ายแอฟริกาของกองทุนการเงินระหว่างประเทศในเดือนกรกฎาคม 2551ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในไลบีเรียหลังความขัดแย้ง (มกราคม 2549 ถึงมิถุนายน 2551) เธอเป็นผู้นำประเทศผ่านการกวาดล้างหนี้พหุภาคีที่ค้างชำระมาอย่างยาวนาน HIPC Decision Point, Paris Club และยุทธศาสตร์แรกในการลดความยากจน ซึ่งเป็นการเสริมความแข็งแกร่งอย่างมีนัยสำคัญ การเงินสาธารณะและสนับสนุนการปฏิรูปการจัดการการเงินสาธารณะ
ก่อนเข้าร่วมคณะรัฐมนตรีของประธานาธิบดีเอลเลน จอห์นสัน เซอร์ลีฟ คุณซาเยห์เคยทำงานให้กับธนาคารโลกเป็นเวลา 17 ปี รวมถึงดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการประจำประเทศเบนิน ไนเจอร์ และโตโก นักเศรษฐศาสตร์ประจำประเทศปากีสถานและอัฟกานิสถาน ตลอดจนที่ปรึกษาด้านนโยบายการดำเนินงานของธนาคาร รองประธานและเป็นผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการใหญ่
ก่อนร่วมงานกับธนาคาร คุณซาเยห์ทำงานในตำแหน่งที่ปรึกษาด้านเศรษฐกิจในกระทรวงการคลังและการวางแผนของไลบีเรียMs. Sayeh สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีเกียรตินิยมด้านเศรษฐศาสตร์จาก Swarthmore College และปริญญาเอกด้านความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศจาก Fletcher School ที่ Tufts University
Ms. Sayeh นำการติดต่อระหว่างประเทศของ VP มาที่โต๊ะซึ่งผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการดำเนินงานของรัฐบาลของเขาอย่างราบรื่นยังไม่ชัดเจนว่าเธอเป็นคำแนะนำของประธานาธิบดี Sirleaf หรือไม่ แต่เดิมพันสูงที่ทั้ง Boakai และ Johnson-Sirleaf จะต้องเลือกอย่างยากลำบากระหว่าง Tingban และ Ms. Sayeh
เมื่อสหัสวรรษเก่าหลีกทางให้กับยุคใหม่และปี 1999 ที่เปลี่ยนเป็นปี 2000 ชาวไลบีเรียรู้สึกไม่สบายใจกับข่าวลือที่ว่าสันติภาพไม่ได้เกิดขึ้นจริงที่นี่ และในความเป็นจริงแล้วกลุ่มชายติดอาวุธแปลกหน้ากำลังเดินอยู่ในป่าของประเทศ
ภายในปี 2546 เป็นที่
ชัดเจนสำหรับทุกคนว่าสันติภาพที่ชาวไลบีเรียคิดว่าเราได้รับในปี 2540 เป็นเพียงภาพลวงตา และประเทศที่มีความเกลียดชัง ความไม่เท่าเทียมกัน และการกีดกันหลายครั้งทับซ้อนกันจะไม่สามารถสงบสุขได้อย่างแท้จริง หากการเริ่มต้นครั้งใหม่อย่างน่าทึ่งที่ปฏิเสธความรุนแรงและสิทธิพิเศษ ตามสถานะของชั้นเรียน
การรวมตัวกันของจิตใจเริ่มคิดหาทางเลือกต่างๆ เพื่อนำไลบีเรียออกจากอาการป่วยไข้ ไม่มีการจอง ชื่อบางชื่อถูกปฏิเสธเนื่องจากแตกแยกเกินไป มัวหมองเกินไป หรือมัวเมากับความเย่อหยิ่งเรื้อรังจนทนไม่ได้ แต่ริมฝีปากบางคู่เริ่มพึมพำ “เราขอ Amb ได้ไหม จอร์จ เวอาห์จะพิจารณาความท้าทายในการเป็นผู้นำสงครามครั้งนี้ที่ฉีกดินแดนจากความอื้อฉาวไปสู่ความสง่างามหรือไม่”
ดังนั้น ผู้ชาย ผู้หญิง และเยาวชนจากสลัมสู่ชานเมือง จากใจกลางเมืองสู่ชนบท จากยอดเขาสู่หุบเขาที่ต่ำ จึงทำการตัดสินใจในสองยุค: การมีส่วนร่วมของสันติภาพและศูนย์รวมของความเป็นกลาง เอกอัครราชทูตจอร์จ มานเนห์ Weah ที่จะเปลี่ยนแปลงร่างกายทางการเมืองของประเทศไปตลอดกาลและอีกฝ่ายหนึ่งจะก่อตั้งพรรคการเมืองที่เรียกว่า Congress for Democratic Change (CDC)
แต่กลุ่มอาชญากรที่เป็นหัวใจของอำนาจของชาติไม่ได้นิ่งเฉย เนื่องจากได้รับการรับรองจากคณะกรรมการการเลือกตั้งแห่งชาติ พรรคนี้จึงถูกดำเนินคดี สมาชิกของมันถูกเรียกว่าผู้ไม่รู้หนังสือ คนนอกศาสนา และเด็กชาย “โตน่า” เท่านั้นที่จะได้รับการประกาศให้เป็นทูตสวรรค์เมื่อพวกเขาออกไปคำนับต่อหน้ารูปเคารพทองคำแห่งการทรยศ
ดังนั้นอดีตรองประธานและต่อมารักษาการประธาน CDC J. Cole Bangalu จึงดำรงตำแหน่งรองประธานของ Unity Party ที่ปกครองผิด ในขณะที่ Eugene Nagbe เปลี่ยนจากเลขาธิการ CDC เป็นเลขาธิการของ Unity Party ที่กำลังจะถูกฝังในไม่ช้า
