ดำเนินการต่อต้านการล่วงละเมิดในสนาม

สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทคที่เรียนวิชาวนศาสตร์ กลางแจ้งคือห้องเรียน ขึ้นรถตู้ของมหาวิทยาลัยและเข้าป่าเพื่อศึกษาต้นไม้ ดอกไม้ป่า และอื่นๆ อีกมากมายคือสิ่งที่พวกเขาทำ บ่อยครั้งหลายครั้งต่อสัปดาห์ เป็นองค์ประกอบสำคัญของการเรียนการสอนในห้องปฏิบัติการสำหรับคณาจารย์ของเวอร์จิเนียเทคหลายคนในวิทยาลัยทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม รวมถึง Carolyn Copenheaver รองศาสตราจารย์ผู้สอนด้านนิเวศวิทยาป่าไม้

แต่เนื่องจากห้องปฏิบัติการกลางแจ้งเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นในห้องเรียน

แบบดั้งเดิม นักเรียนจึงมักลดความระมัดระวังลง ไม่กี่ปีที่ผ่านมา Copenheaver ได้รับการติดต่อจากนักเรียนหญิงเพื่อแบ่งปันประสบการณ์การล่วงละเมิดในภาคสนาม นั่นคือตอนที่เธอตระหนักว่ามีบางอย่างต้องเปลี่ยนแปลง ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วไม่กี่ปี ตอนนี้ Copenheaver เป็นผู้นำในการตั้งข้อหาเพื่อจัดการกับการประพฤติผิดทางเพศและการล่วงละเมิดในหลักสูตรของเธอ ซึ่งทั้งหมดเกี่ยวข้องกับห้องปฏิบัติการภาคสนาม ในกระบวนการนี้ เธอได้กลายเป็นแหล่งข้อมูลที่ตรงไปตรงมาในการช่วยเหลือคณะอื่นๆ ในการจัดเตรียมหัวข้อที่ละเอียดอ่อนนี้

ในเดือนตุลาคม โคเปนเฮเวอร์และเพื่อนร่วมงานอีกสามคนได้เผยแพร่ผลการสนทนากลุ่มจำนวนมากกับคณาจารย์ในมหาวิทยาลัยต่างๆ ทั่วประเทศ การอภิปรายมุ่งเน้นไปที่วิธีการจัดการและป้องกันการล่วงละเมิดทางเพศในโครงการเกษตรกรรมและทรัพยากรธรรมชาติในระดับอุดมศึกษาที่มีพื้นที่ห้องปฏิบัติการกลางแจ้ง ผลการวิจัยซึ่งสรุปรายการแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับคณาจารย์ได้รับการเผยแพร่ในวารสาร North American College and Teachers of Agriculture . งานนี้ได้รับทุนสนับสนุนจาก USDA Higher Education Challenge Grant และ Copenheaver กล่าวว่าเธอหวังว่าจะสมัครขอทุนอื่นเพื่อทำงานนี้ต่อไป เธอยังได้พูดคุยกับกลุ่มมืออาชีพหลายกลุ่มเกี่ยวกับงานนี้ เป็นเวลาหลายปี แม้แต่ในช่วงที่เธอเรียนมหาวิทยาลัย โคเปนเฮเวอร์กล่าวว่า เธอทำให้พฤติกรรมและภาษาบางอย่างที่เธอได้ยินในชั้นเรียนป่าไม้ของเธอเป็นปกติ เธออธิบายถึงความจริงที่ว่านักเรียนส่วนใหญ่ในหลักสูตรเหล่านั้นเป็นผู้ชายและบางคำก็พูดเป็นเรื่องตลก ตัวอย่างเช่น ในบางชั้นเรียนวิชาเอกวนศาสตร์ของเธอที่เวอร์จิเนียเทค อาจมีนักเรียนหญิงเพียงคนเดียวในบัญชีรายชื่อชายล้วน

โคเปนเฮเวอร์เองก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงเพียงไม่กี่คนในหลักสูตรปริญญาโท

และเอกของเธอ และตอนนี้เธอจำได้ว่าเคยตกเป็นเหยื่อของการล่วงละเมิดทางเพศ เธอได้ยินภาษาบางอย่างบ่อยจนเธอคิดว่าเป็นภาษาที่ผู้หญิงต้องทนในไร่นาของเธองานของเธอในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมาทำให้เธอมองเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เธอต้องทำเพื่อให้แน่ใจว่านักเรียนของเธอรู้สึกปลอดภัย “พวกเขา [นักเรียน] รู้วิธีปฏิบัติตัวในห้องเรียน พวกเขาทำมาตั้งแต่อนุบาล” โคเปนเฮเวอร์กล่าว “แต่เรากำลังขับรถไปที่ป่า และพฤติกรรมที่ไม่เป็นทางการของผู้คนก็ปรากฏออกมา หน้าที่ของฉันคือควบคุมการใช้ภาษาของพวกเขา เพราะนั่นยังเป็นส่วนหนึ่งของชั้นเรียน และฉันยังต้องสร้างพื้นที่ปลอดภัยสำหรับนักเรียนทุกคน” การสนทนากลุ่มได้สรุปรายการแนวปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับคณาจารย์ในการจัดการกับปัญหาการล่วงละเมิดทางเพศกับนักศึกษาล่วงหน้า ซึ่งรวมถึงการระบุกฎในหลักสูตร การกล่าวถึงหัวข้อและความคาดหวังหลายๆ ครั้งกับชั้นเรียน และการกำหนดจรรยาบรรณในห้องปฏิบัติการ

คนอื่น ๆ ที่ทำงานร่วมกับ Copenheaver สำหรับโครงการนี้ ได้แก่ Adam Coates ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านนิเวศวิทยาและการจัดการไฟป่าที่ Virginia Tech; Adam Downing ตัวแทนส่งเสริมสหกรณ์เวอร์จิเนียเพื่อการเกษตร ทรัพยากรธรรมชาติ และป่าไม้ใน Northern District; และ Saskia van de Gevel ประธานแผนกและศาสตราจารย์ด้านภูมิศาสตร์และการวางแผนที่ Appalachian State University หลังจากพูดคุยกับคณาจารย์จากมหาวิทยาลัยอย่างน้อย 10 แห่ง ดาวนิงกล่าวว่าเป็นที่ชัดเจนว่าหลายคนพบว่าเป็นการยากที่จะพูดถึงการล่วงละเมิดทางเพศต่อหน้านักศึกษา

“มีคำในดินแดนนี้ที่คนไม่ต้องการพูดออกมาดัง ๆ” เขากล่าว “เราต้องสามารถทำเช่นนั้นได้เพื่อการสนทนาที่มีความหมาย ฉันคิดว่าแค่มองหาโอกาสที่จะมีบทสนทนาเหล่านี้ ไม่ใช่แค่ทำเครื่องหมายในช่องว่า ‘ฉันฝึก Title IX เสร็จแล้ว’ จะได้ผลลัพธ์ที่ดี” หลังจากได้ยินจากนักเรียนของเธอ Copenheaver จึงขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับสิ่งที่เธอสามารถทำได้และเปลี่ยนแปลงจาก Anthony Scott หัวหน้าฝ่ายการรวมและเป็นสมาชิกของ Division of Student Affairs ที่ Virginia Tech

Scott กล่าวว่า สิ่งสำคัญคือคณาจารย์ต้องแก้ไขปัญหาเหล่านี้ต่อหน้านักศึกษาและมองว่านี่เป็นโอกาสในการสอนที่สำคัญ “เราควรจะเตรียมนักเรียนเหล่านี้ให้พร้อมออกไปในโลกกว้างและสร้างความแตกต่าง” เขากล่าว “เราไม่สามารถแนะนำต่อไปผ่านความเงียบของเราได้อีกต่อไปว่าประเด็นเรื่องความเสมอภาคและความหลากหลาย การรวมและการเป็นเจ้าของ ประเด็นเหล่านี้ไม่ได้สำคัญเท่ากับการหาสูตรทางคณิตศาสตร์”

ในภาคการศึกษาฤดูใบไม้ร่วง โคเปนเฮเวอร์เริ่มการสนทนาเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศกับนักเรียนของเธอ และรวมเอาความคาดหวังที่ชัดเจนไว้ในหลักสูตรของเธอ เธอจะทำสิ่งนี้ต่อไปในอนาคต

 การวิจัยของโคเปนเฮเวอร์ในหัวข้อเหล่านี้มีความพิเศษเฉพาะสำหรับโครงการด้านการเกษตรและทรัพยากรธรรมชาติหลายโครงการ เวนดี ฟิงก์ ผู้อำนวยการบริหารส่วนโครงการวิชาการ และผู้ช่วยรองประธานฝ่ายอาหาร การเกษตร และทรัพยากรธรรมชาติของสมาคมสาธารณะและทุนที่ดินกล่าว มหาวิทยาลัย โคเปนเฮเวอร์นำเสนอผลงานของเธอให้กับคณะอนุกรรมการของ APLU เมื่อฤดูร้อนที่ผ่านมา “ฉันคิดว่างานวิจัยของเธอเป็นที่ต้องการอย่างมากในด้านการเกษตรและทรัพยากรธรรมชาติ” Fink กล่าว “การสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับวิธีการป้องกันการล่วงละเมิดทางเพศหรือการทำร้าย รวมถึงการฝึกอบรมผู้พบเห็นและสร้างวัฒนธรรมที่สนับสนุนการรายงาน ยังคงมีความสำคัญต่อการสร้างสภาพแวดล้อมการทำงานและการเรียนรู้ที่ปลอดภัยยิ่งขึ้นสำหรับทุกคน”

Natalie Hedrick รุ่นน้องที่เรียนวิชาเอกป่าไม้ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค กล่าวว่า เธอซาบซึ้งที่ Copenheaver กำลังพูดคุยกับชั้นเรียนของเธอเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติต่อกันอย่างเหมาะสม “ฉันคิดว่าเป็นการสนทนาที่ต้องเกิดขึ้นในทุกวิชาเอกภายในวิทยาลัย” เธอกล่าว “มันดีกว่าที่จะพูด 1,000 ครั้งมากกว่าหนึ่งครั้ง การทำซ้ำเป็นกุญแจสำคัญกับคนในวัยของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราออกไปภาคสนาม ภาษาก็เปลี่ยนไป”Hedrick กล่าวว่าเธอสนุกกับการมีอาจารย์อย่าง Copenheaver ใน CNRE ซึ่งเป็นผู้หญิงและสามารถเชื่อมโยงกับเธอได้ ในปี 2018 โคเปนเฮเวอร์ได้รับรางวัล Society of American Foresters สำหรับการศึกษาด้านป่าไม้ดีเด่นซึ่งเป็นสตรีคนแรกที่ได้รับรางวัลดังกล่าว เธอยังได้รับรางวัลศิษย์เก่าเวอร์จิเนียเทคสาขาความเป็นเลิศด้านการสอนในปี 2020

อีกด้วย เฮดริกกล่าวว่าโคเปนเฮเวอร์ช่วยให้นักเรียนของเธอรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน 

นี่เป็นสภาพแวดล้อมแบบที่ Copenheaver ต้องการส่งเสริมต่อไป ซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่นักเรียนไม่กลัวที่จะถามคำถามหรือข้อสงสัยใดๆ กับเธอ

“หากเราไม่สบายใจ ถ้าคุณมีนักเรียนที่เป็นเหยื่อ พวกเขาจะรู้สึกว่าคุณไม่สบายใจ และพวกเขาจะไม่มาหาคุณ” เธอกล่าว “เป้าหมายของฉันคือต้องมีความชัดเจนในการสื่อสารเกี่ยวกับสิ่งที่ยอมรับได้และสิ่งใดที่ยอมรับไม่ได้ในพื้นที่ห้องเรียนของฉัน และพื้นที่ในห้องเรียนของฉันขยายออกไปนอกกำแพงทั้งสี่ด้านที่เราใช้บรรยาย ถ้าฉันอยู่ที่นั่นแสดงว่าคุณอยู่ในชั้นเรียนของฉัน”

credit: dkgsys.com cheapcustomhats.net syntagma7.org tolosa750.net storksymposium2018.org choosehomeloan.net justlivingourstory.com controlsystems2012.org coachfactoryonlinefn.net bisyojyosenka.com