KATOWICE, Poland — ปรากฎว่าการบรรลุข้อตกลงด้านสภาพภูมิอากาศในปารีสปี 2015 เป็นเรื่องง่าย แต่การบรรลุข้อตกลงใน Katowice นั้นยากจริงๆนั่นเป็นเพราะเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ความพยายามคือการให้รัฐบาล 197 แห่งเห็นพ้องต้องกันในเงื่อนไขกว้างๆ ของสิ่งที่ต้องทำเพื่อควบคุมภาวะโลกร้อน ในคาโตวีตเซ งานที่ยากคือการทำสัญญาเหล่านั้นลงกระดาษ
“มีความเป็นจริงระดับชาติที่แตกต่างกัน และความสามารถระดับชาติ
ที่แตกต่างกัน และการแปลสิ่งนี้เป็นกฎนั้นยากมาก” แพทริเซีย เอสปิโนซา หัวหน้าสำนักเลขาธิการด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของสหประชาชาติกล่าวเมื่อวันเสาร์
นักการทูตระดับชาติใช้เวลาสัปดาห์แรกของการประชุมสุดยอด COP24โต้เถียงกับร่างข้อความซึ่งมีความยาว “สองสามร้อยหน้า” ตามคำกล่าวของ Michał Kurtyka ประธาน COP ของโปแลนด์ เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา บรรดารัฐมนตรีจะเข้ารับตำแหน่งในสัปดาห์สุดท้าย และปัญหาที่พวกเขาเผชิญก็เป็นประเด็นเดียวกับที่รบกวนการพูดคุยเรื่องสภาพอากาศมานานหลายปี แม้จะมีสัญญาณเพิ่มขึ้นว่าภาวะโลกร้อนกำลังเร่งตัวขึ้น
บรรดารัฐมนตรีจะเผชิญกับอุปสรรคต่างๆ ตั้งแต่ความไม่ลงรอยกันระหว่างประเทศพัฒนาแล้วที่เป็นหัวหอกในการปฏิวัติอุตสาหกรรม กับประเทศที่ร่ำรวยใหม่ ระหว่างประเทศที่ต้องการระบบการรายงานและการบัญชีแบบเปิดสำหรับการปล่อยมลพิษและแผนภูมิอากาศของตน และประเทศอื่นๆ และระหว่างประเทศที่ได้รับผลกระทบอย่างมากจากภาวะโลกร้อนและผู้ที่กระตือรือร้นในการทำอุตสาหกรรม
“ประเทศเหล่านี้เป็นตัวร้ายด้านสภาพอากาศ” — Mohamed Adow
Katowice ควรจะจบลงด้วยหนังสือกฎเกี่ยวกับวิธีการทำงานของปารีส แต่ความร่วมมือที่มีอยู่เมื่อสามปีที่แล้วกำลังพังทลายลง ลองนึกถึงโดนัลด์ ทรัมป์ และผู้สงสัยเรื่องสภาพอากาศคนอื่นๆ ที่สงสัยว่าภาวะโลกร้อนกำลังเกิดขึ้นและใครจะไม่แบกรับภาระในการจัดการกับมัน .
“มันเป็นระบอบการปกครองที่สร้างจากความไว้วางใจซึ่งกันและกัน และความไว้วางใจนั้นมาจากการมีความชัดเจนในสิ่งที่ทุกคนกำลังทำ” เอสปิโนซากล่าว
นอกเหนือจากกฎเกณฑ์แล้ว ยังมีการต่อสู้ครั้งใหญ่
ที่โหมกระหน่ำเกี่ยวกับวิธีการยอมรับเป้าหมายที่ทะเยอทะยานมากขึ้นของข้อตกลงปารีสในการจำกัดอุณหภูมิให้ร้อนขึ้นที่ 1.5 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นระดับที่นักวิทยาศาสตร์คิดว่าอาจปลอดภัยกว่า — แทนที่จะเป็นเป้าหมายหลักที่ 2 องศา อย่างไรก็ตาม เป้าหมายระดับล่างก่อให้เกิดปัญหาทางการเมืองและเศรษฐกิจอย่างมาก และประเทศอย่างจีนก็กำลังหยุดชะงัก
ความอ่อนไหวเหล่านั้นถูกแสดงอย่างเต็มที่ในช่วงเซสชั่นเต็มในวันเสาร์ บรรดาผู้แทนโต้เถียงกันเรื่องคำๆ เดียว ว่าจะ “รับทราบ” หรือ “ยินดีต้อนรับ” รายงาน ทางวิทยาศาสตร์ของสหประชาชาติเมื่อเร็วๆ นี้ เกี่ยวกับผลกระทบด้านลบของอุณหภูมิที่สูงกว่า 1.5 องศา ซาอุดิอาระเบีย รัสเซีย คูเวต และสหรัฐฯ สามารถสกัดกั้นความพยายามของชาติอื่น ๆ ส่วนใหญ่ที่จะ “ต้อนรับ” รายงานที่น่าตกใจ เนื่องจากเกรงว่าจะเป็นการบอกเป็นนัยถึงการยอมรับข้อสรุป
ซาอุดีอาระเบีย รัสเซีย คูเวต และสหรัฐฯ สามารถสกัดกั้นความพยายามของชาติอื่นส่วนใหญ่ในการ “ต้อนรับ” รายงานของสหประชาชาติ | รูปภาพฌอน Gallup / Getty
“ประเทศเหล่านี้เป็นตัวร้ายด้านสภาพอากาศ” Mohamed Adow หัวหน้าฝ่ายนโยบายสภาพอากาศของ Christian Aid ซึ่งเป็นองค์กรการกุศลในสหราชอาณาจักรกล่าว
Katowice พิมพ์ดี
สหภาพยุโรปและประเทศร่ำรวยอื่น ๆ เช่น สหรัฐอเมริกา (ซึ่งปัจจุบันมีอยู่แม้ว่าทรัมป์ต้องการถอนตัวจากข้อตกลงปารีส) ต้องการให้แน่ใจว่าภายในสิ้นสัปดาห์จะมีข้อตกลงเกี่ยวกับระบบการตรวจสอบและการรายงานที่แข็งแกร่งซึ่งจะทำให้ สามารถติดตามและเปรียบเทียบความพยายามในการลดการปล่อยมลพิษเมื่อเวลาผ่านไป
ตำแหน่งดังกล่าวได้รับการสนับสนุนจากประเทศที่เปราะบางในแนวหน้าของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยกระตือรือร้นที่จะประกันว่าประเทศต่างๆ จะปฏิบัติตามคำสัญญาที่ให้ไว้ในปารีส
แต่พันธมิตรของเศรษฐกิจที่เติบโตอย่างรวดเร็วก็ระวังการตรวจสอบอย่างเป็นทางการ
Alden Meyer จาก Union of Concerned Scientists
กล่าวว่า “ประเทศใหญ่ๆ อย่างอินเดียและจีนแสดงจุดยืนอย่างชัดเจนว่าไม่ต้องการให้มีการตรวจสอบโดยอิสระที่ก้าวก่ายซึ่งเห็นว่ากระทบต่ออำนาจอธิปไตยของตน
การต่อสู้ยังขึ้นอยู่กับความยืดหยุ่นในการให้ประเทศยากจนที่ขาดความสามารถในการจัดทำรายงานการปล่อยมลพิษโดยละเอียด สหรัฐฯ ใช้ท่าทีแข็งกร้าว โดยยืนยันว่าประเทศต่างๆ ได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกัน สหภาพยุโรปมีความเป็นทางการทางการทูตมากกว่า แต่ก็แพ้ความคิดที่ว่าประเทศกำลังพัฒนาจะสร้างระบบที่แตกต่างออกไปอย่างถาวร
ไม่มีความสม่ำเสมอในเกมนี้ ทุกประเทศมุ่งแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน” — Alden Meyer
“เราจะไม่ยอมรับการแบ่งแยกขาวดำระหว่างประเทศพัฒนาแล้วและประเทศกำลังพัฒนา” เอลินา บาร์ดรัม หัวหน้าคณะเจรจาของอียูกล่าวกับผู้สื่อข่าว
ปัญหาที่เต็มไปด้วยหนามอีกประการหนึ่งคือการเงินด้านสภาพอากาศ ประเทศยากจนที่ได้รับผลกระทบจากภาวะโลกร้อนต้องการเงินอย่างน้อย 100,000 ล้านดอลลาร์ต่อปีเกินกว่าปี 2020 ที่สัญญาไว้โดยประเทศร่ำรวยและต้องการเงินสดที่จะส่งตามกำหนดเวลาที่คาดการณ์ได้ ประเทศผู้จ่ายเงินไม่ต้องการผูกมัดตัวเองกับกฎการรายงานที่เข้มงวดและการเปิดหนังสือของพวกเขา
“มันเสแสร้งโดยสิ้นเชิง พวกเขาผลักดันให้มีการตรวจสอบอย่างโปร่งใสอย่างมากเกี่ยวกับการบรรเทาผลกระทบ แต่พวกเขาต่อต้าน … การตรวจสอบด้านการเงินของพวกเขา ไม่มีความสม่ำเสมอในเกมนี้ ทุกประเทศต่างมุ่งผลประโยชน์ของตนเอง” เมเยอร์กล่าว
ประเทศที่ยากจนกว่ายังต้องการได้รับการชดเชยจากน้ำท่วม ภัยแล้ง อัคคีภัย และผลกระทบอื่นๆ ของภาวะโลกร้อน ซึ่งเรียกว่าการสูญเสียและความเสียหาย เป็นอีกครั้งที่ประเทศร่ำรวยซึ่งนำโดยสหรัฐฯ ไม่กล้ายอมรับความรับผิดชอบทางการเงินต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
ควรมีการแลกเปลี่ยน – ข้อตกลงในสิ่งที่ประเทศพัฒนาแล้วต้องการเช่นมาตรฐานการรายงานทั่วไปที่สมดุลกับสัญญาเงินสดและการลดการปล่อยก๊าซ
“มันเป็นกฎสำหรับกฎ” Adow กล่าว “กฎที่เข้มงวดสำหรับการดำเนินการบรรเทาผลกระทบ แต่กฎที่เทียบเคียงได้สำหรับการเงิน”
credit : เคล็ดลับต่างๆ | เว็บรวมวิธีต่างๆ How to | จัดอันดับซีรีย์ | รีวิวครีม
